Aşkımın Sitesi

Yazılıp çizilenler

----Hayatın gerçeklerini yeni öğrenen genç------------------------------------------------ ---------------------------------
  Giriş sayfası
Yazılıp çizilenler
Ziyaretçi defteri
Kim bunları yazan?
---------------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------
(x_x) <
Diktatör tarafından 19.10.2011 tarihinde, 21:59 saatinde yazıldı

Bu başlığımızı örnekle açıklarsak:

+19 Ekim...
-Eee???
+Ne anlatayım?
-19 Ekim'e ne olmuş?
+Birşey olmamış.Zaten olmadığı için sorun var!
-WTF?
+Özledim onu anlıyor musun?
-?
+Anlamadın
-Neyi?
+...


Yine göremedim arkadaş!YİNE ve YİNE!Hani demiştim belki okul çıkışı buluşuruz da (?) onu görmem için vesile olurdu.Yok efendim!
Değerli beyin hücrelerimin içinde oluşturulan ve her detayı düşünülen plân hiç dahil edilmeyen bir sebep yüzünden uçup gidiveriyor.Üstelik 1 gün boyunca onunla konuşamayacağım.Neyse artık başka bir güne, başka bir zamana...

-Ah be kardeşim başına ne geldi?
-Ah be kardeşim başına ne geldiiiiiiiiiiii!
+Aşk geldi kardeşim aşk.Yürü yoluna hadi sinir etme adamı...  (-_-)

 

Birileri birilerini çooook seviyormuuuuş?<
Diktatör tarafından 17.10.2011 tarihinde, 22:07 saatinde yazıldı

O olmadan bir hayat mı?
-ASLA!!!

İsterse alsın tüfeği vursun beni.Sesimi çıkarmam.Zaten vurmuş kalbimi o acı ne ki?Bu zamana kadar yaşadıklarım bana yeter.Alıştım acıya.İşin ucunda ben ona, o da bana kavuşacaksa biraz daha katlanırım acılara.

Bu arada 19 Ekim'e az kaldı. Ne yapabilirim onun için acaba?Tabi yine hep olduğu gibi görememe ihtimalim de var.Ama olsuuuuun...



Günün sorusu!<
Diktatör tarafından 02.10.2011 tarihinde, 05:30 saatinde yazıldı

Uyku tutmadı.Çünkü sürekli olarak düşünmek adamı deli ediyor!Ne uyuyabiliyorsun ne de durduğun yerde durabiliyorsun.Sorumuza geçelim:

İnsan gözüyle gördüğüne mi inanmalı yoksa gözüyle gördüğü hâlde karşındaki öyle olmadığını söylediği için kafasını tersini düşünmeye zorlayıp, gördüğünü inkar mı etmeli?


Cevapla<


Hayattaki zorluklarla başa çıkabilmek için biraz sevgi ve biraz gülümseme...<
Sevgi herşeyin üstesinden gelir
Diktatör tarafından 01.10.2011 tarihinde, 23:10 saatinde yazıldı

Off of!



Paranoyak Diktatör!<
Diktatör tarafından 30.09.2011 tarihinde, 21:21 saatinde yazıldı

Sabaha kadar uzunca bir bekleyişten sonra Diktatör'ün paranoyak hastalığı başlar...
Neyse efendim esas konuya geçelim biz.Artık uyuya kalmak üzereyken nihayet telefonumun ışığı birden yanmış ve o beklediğim mesaj gelmişti.Bunları yapan kişinin kendisi olmadığını söyledi ve ağır konuştuğum için tartışmaya başladık.Sonunda pes ettim ve özür diledim söylediklerim için.Ama laf ağızdan bir kere çıkmıştı.Onu nasıl yaraladım kim bilir.Ama ben?
Eee benim gördüklerim neydi o zaman?Benim durumum ne olacak?Yıkıldım resmen.Zaten bundan sonraki günlerim cehennemden farksızdı.Araya yaz tatili girdi.Onu rahatça görmenin mutluluğunu yaşayacaktım ki işe girip, çalışmaya başladığı için yazın tamamında 2-3 kere anca görüşmüşüzdür.Onu göremediğim zamanlarda hep mesaj gelmesini bekledim.5 dakikada bir telefonuma bakmak artık alışkanlık oldu.Zaten o sıralarda iyi şeyler yaşamadım.Gerçekten kötü geçti.Sorun üstüne sorun...

Bir de sevdiğimi görememek eklenince eziyet gibiydi.1 ay kadar İstanbul'a gitmem gerekti.Aslında temelli gidecektim ama karışık o kısımlar.Son anda 1 ay oldu.Yoksa ondan o kadar ayrı kalmak beni çıldırtırdı galiba.Bana aramıza mesafe girmesinin bizim sevgimizi asla bitiremeyeceğini söylemişti.1 ay bile olsa çok zorlandım gitmek için ama mecburdum.Gözüm arkada bıraktım onu...


Mail...<
Diktatör tarafından 29.09.2011 tarihinde, 22:24 saatinde yazıldı

ENTER'dan sonra gelen kutusunun "BİNLERCE" e-postayla dolu olduğunu görünce şöyle bir "OHAA!" dedim.Baktım ilk sayfalarda normal dışı birşey yok.Facebook'u dondurma ile ilgili yaptığım işlemlerin mesajları gelmiş.Hazır girmişken kim çalmış diye karıştırayım dedim mesajları belki bulurum hani kim olduğunu...
İkinci sayfaya geçişimle dona kalışım bir oldu.İsmini cismini bilmediğim "BİRİ" "ÇOK GÜZEL" mesajlar yollamış.Bu "ÇOK GÜZEL" dediğimi açıklamaya gerek yok sanırım.Yanlış gördüğümü zannederek gözlerimi ovaladım ve ekranın içine girercesine yakından tekrar, tekrar, tekrar ve tekrar baktım.Beynimde çakan şimşekler gözlerimin fal taşı gibi açılmasına sebep olmuş, vücudumun dona kalmasını sağlamıştı.Elimle tuttuğum fareyi kırarcasına sıkıca kavramış, ekrana boş boş bakıyordum.Kafamın içinde ben kabus görüyorum ya da gerçekten bir yanlış anlaşılma oldu gibi düşünceler uçuşuyordu.Bunlar uçuşurken aradan bir düşünce daha fırladı.Bunların gerçek olduğu!
Dilim tutuldu ve çenem kilitlendi.Yaren diye haykırmak istedim ama kendimi zorlamama rağmen ağzımdan anlamlı bir söz çıkaramadım.Oturduğum yerden kalkmak istedim, bunu da yapamadım.Taş kesilmiştim sanki.Sonra diğer sayfalara baktım ve yine o insan yine mesaj!Daha da ileri sayfalara baktım.Başka birisi!Daha da ileri baktım.Bir başkası daha!Çok çok ileri baktım.Onlarca başka insan ve binlerce yazışmalar!Çalınmaya dair EN ufak bir delil yok.Tüm konuşma tarzları, konuşulan konular, bahsedilen yerler bunun sevdiğim insan olduğunu gösteriyordu.Evet bu o yani kardeşim!Tıpatıp aynısı.Başka biri olamaz.Her detayı başka birinin bilmesi imkansız.İkizi olsa bile bu kadar aynı olamaz bilgiler.
1 saat kadar mesajların sadece çok ama çok ufak (tabi binlercenin içinde ufak sayılıyor yani) bir kısmını okuduktan sonra kendimi yatağıma attım ve yastıkla yüzümü boğarcasına kapattım.İstemsizce gözden dökülen yaşları durdurmak için kendimi çok sıktım fakat olmadı.
Kendimi hâla kötü bir kabusun içinde olduğumu ve delirdiğimi zannettim dakikalarca.Delirdim ben galiba!
Sonra telefonu kaptığım gibi bunların kim olduğunu sordum kendimi sakinleştirmeye çalışarak.Tabi bunu göremeyecekti o çünkü uyuyordu.
1 mesaj, 2 mesaj, 3 mesaj derken 5,6,7,8,10,15,20...
Her mesajımda gittikçe sertleşen konuşma tarzım en sonunda küfüre vardı.
Hayatımda tek anlam taşıyan varlığıma, bebeğime, benim güzel bebeğime küfür etmiştim.O öfke ve şaşkınlıkla bunu yaptım.

Sabaha kadar uyuyamadım.Evin içinde duramıyordum.Bir oraya bir buraya...

Nerede kalmıştı bu masal?<
Diktatör tarafından 28.09.2011 tarihinde, 01:37 saatinde yazıldı

Hıh başlangıç demiştim.Sonun başlangıcı.
Ben bunu unuttum mu?Tabi ki hayır.Onu her düşündüğümde o kötü anı gözümde canlanır, sinirden kudururdum.Gel zaman git zaman üzerimdeki etkisi azaldı.Ama hâla beynimin en ücra köşesinde bu konu dolanıp durur, kalbimin en ücra köşesinde de ufacık bir iğne gibi acı yaratır.Bu şekilde geçti günler falan filan derken birgün rahat konuşmak için açtığımız face hesabı çalınmış.Abuk subuk sayfalar beğenilmiş ve hiç tanımadığım insanlar arkadaş eklenmiş.Konuştuk ettik çalındı bu kapatalım dedik.Ben giriş yaptım ve bir-iki tane mesaj gördüm.Yaş kaç, nereden gibi gibi klasik Türk zekası saçma sapan sapıklık belirtisi sorular.Cevaplarını verdim ve o öfkeyle hemen silip çıktım hesabı.Çok şaşırmıştım çünkü daha önce benim hiç başıma gelmemişti çalınma tarzı olaylar.Hep temkinliyimdir.Hayret içerisinde devam ettim hayatıma.Bir gün canım çok sıkılmıştı.Aklıma hemen o face hesabı için açtığım e-mail adresi geldi.Neler gelmiş mail adresime diye falan bakayım dedim gece o yattıktan sonra.Adresi yazdım, şifreyi yazdım ve ENTER!

İnanın gördüğüm manzara iç açıcı değildi!


21 EYLÜL!<
Diktatör tarafından 21.09.2011 tarihinde, 18:25 saatinde yazıldı

Kardeşim gibi sevdiğim kankam bugün yeeeeep yeni bir yıla başlangıç yaptı.Mutlu, huzurlu ve sevinç dolu bir yıl dilerim.




Okullar...<
Diktatör tarafından 18.09.2011 tarihinde, 22:33 saatinde yazıldı

Yarın eğitim-öğretim başlayacak.Bunun verdiği sıkıntıyı nasıl anlatsam bilemiyorum ki.Ama yarın benim için önemli.Okuldan farklı sebeplerim var.Onunla konuşacağım.Bakalım ne cevap gelecek...
Sık sık uğrayamayacağım ama yine de boş bırakmam bu sayfayı.Daha anlatacağım çok şeyler var.Görüşürüüüz!

 
Scarface' den ufak bir sahne ile veda edelim...


Devam<
Diktatör tarafından 12.09.2011 tarihinde, 11:53 saatinde yazıldı

Bir süre böyle okul çıkışında buluşmalarla falan geçti günlerimiz hep.Hatırlıyorum bir keresinde sinemaya gitmiştik.Film: "Aşk tesadüfleri sever"
Onun elini ilk defa o zaman bu kadar sıkı tutabilmiş, ilk defa ona bu kadar yakın olabilmiştim.Filmden ziyade ben onunla ilgileniyordum aslında.Onunla beraber olmanın verdiği zevkin tadını çıkarıyordum.Film sonuna doğru ağladı biliyor musunuz. Ben de çok üzüldüm ama filme değil.Gözlerinin dolduğunu görmek beni tuhaf yaptı onun için üzüldüm.Aradan uzunca süre geçti.Artık bir sorunumuz vardı.
Sürekli birilerinden bana sıkça bahsediyordu.Beraber yaptıklarını, yaşadıklarını onun deyimiyle "maceraları" çok sık anlatır oldu.Ben o kadar kıskandım ki...
Ben o gece çok kıskandım ve üzüldüm.Gece aramızda tatsızlık oldu.Bana onun abisi yaşında olduğunu, benim gibi birini ile ne yapar bizi de biliyor zaten gibisinden şeyler dedi.Ben sonra düşündüğümde mantıklı geldi.Yani benim bile abi diyeceğim yaşta bir insan ile onu bu şekilde düşünmek gerçekten aptallıktı yani.Boş yere kıskanmışım.Bildiğin Diktatör yani ne olacak!
Sonra buluştuk onunla.Ben kıskandığım ve trip yaptığım için özür diledim.Aptallık ettiğimi söyledim.Beni affetmesini düşüncesiz davrandığımı gibi gibi...
Sonra o eve gitti.Ben de arkadaşımla dolaştım akşama kadar sahilde bisikletle.Baktım mesaj geldi telefonuma.O kıskandığım kişiyle ilgili.Adını vermek istemiyorum.İsmi lazım değil.Mesajı geldiği sırada limanda arkadaşla oturmuş keyif yapıyorduk.Almıştık 2.5 lt gazozu körfezin manzarasının tadını çıkarıyorduk akşam olurken...
Mesajı okudum ve ne oldu biliyor musunuz?
Oracıkta kaldım kıpırdamadan.Arkadaşım beni sarstı ne oldu neden konuşmuyorsun neden hareket etmiyorsun dedi.Kızla ilgili mi dedi.Ben şeklimi bozmadan sadece kafamı hareket ettirdim hafifçe.Onayladım dediğini.Ben o anda birden tüm şişeyi delicesine bitirmeye çalıştım.Boğuluyordum neredeyse.Mesajın içeriğini yazsam mı bilemiyorum.Galiba bahsederim neler geçtiğini ama şimdi değil.Yazıyı düzenlerim sonra.Sonra da bitiririm bu başlığı yenisinden devam ederim...

Diktatör tarafından 14.09.2011 tarihinde, 00:23 saatinde düzenlendi

Nerede kalmıştım?He mesaj!
Neresinden tutup anlatsam ki şimdi bunu.Özet hâlinde yazmaya çalışayım.
Daha bana önceki gün "abim yaşındaki" o insanla arabayla gitmişler bir yere.Arkadaşı da varmış hatırladığım kadarıyla.Bunlar bir ara yalnız kalmışlar.Tam detayını bilmiyorum.BİLMEK İSTEMİYORUM!İlk kim davrandı ne oldu ne bitti öğrenmek istemiyorum.Birbirlerini öpmüşler.Hani bizim sevgili olduğumu bilen o insan ve sürekli bizim sevgili olduğumuzu ona söyleyen insan öpmüş birbirlerini!Tek bildiğim bu.Bak işte biliyorum ben ya biliyorum arkadaşım içime doğdu.Boşuna kıskanmadım onu o gece.İçimdeki sıkıntı sebepsiz yere değilmiş yani.HİSSETTİM BUNU.ÇÜNKÜ SEVİYORDUM.ONA OLAN BAĞLILIĞIM HİSSETMEME SEBEP OLDU.Özür diledi.

Ben bunu uzun süre unutamadım.Aslında şimdi de unutamıyorum.Sadece ilk gün olduğu kadar hatırlamıyorum bu kadar.Ona da söylemiştim.Bunu seni her gördüğümde aklımın bir köşesinde hatırlayacağım diye.Neredeyse ayrılacaktık.Bir şekilde barıştık falan ama...

Bu olay bizi bitirmenin başlangıcı oldu.


Sıkıcı...<
Diktatör tarafından 11.09.2011 tarihinde, 21:08 saatinde yazıldı

Hey site!Ara verdim olanları yazmaya bu seferlik.Başka birşeyden bahsedeceğim.Bugün canım çok sıkkındı.Bazı şeyleri unutamıyorum.Bu yüzden bir hastalığa yakalandım ama o bunu bilmiyor.Bir şekilde inandırdım hasta olmadığıma onu.Neyse...
Kaptım bisikleti baya dolaştım akşama kadar kafamı dağıtmak için.Bir ara kötü şeyler düşündüm.Ölmek istedim.Ama ondan kopamadığım için yapamadım bunu.   Bakın bisikletim ve gezdiğim yerler.










Bir rüyaydı<
Diktatör tarafından 11.09.2011 tarihinde, 12:23 saatinde yazıldı

İlk buluşmanın ardından artık hep onu görmek istiyordum.Onunla birlikte vakit geçirmek, birlikte olmak, her an yanında olabilmek... Daha rahat konuşabilmek için yeni bir Facebook hesabı açmıştım onun için.Mesajlaşırken o hesabı kullanıyorduk.Ortak arkadaşlarımızı eklemiş, ortak hobilerimizi vs. yazmıştı.Ben bir rüya görüyordum sanki.Çünkü çok çabuk gelişti.Böylesine seveceğimi başta hiç düşünmemiştim doğrusu.Herşey çok güzeldi.Okul bile sıkıcı gelmiyordu bana artık.Derslerimde bile olumlu gelişmeler oldu.Kimse bunun neye borçlu olduğumu anlayamıyordu.Birden değişmiştim.Bunu mutluluğa borçluydum.Onun bana yaşattığı mutluluğa... Beni seven biri vardı sonunda.Biri bana aşıktı.Ben de ona aşıktım.Aşk beni değiştirmişti.Galiba benim ihtiyacım olan aşktı.Bende aşk eksikti.Hayatıma renk geldi.Sevmek ve sevilmenin ne olduğunu tatdım.İnsanların başarısının ardında mutlu bir ilişkini olduğunu bir daha anladım.Belirli sıklıklarda buluşuyorduk.Özellikle okul çıkışlarında oluyordu bu.Onu ilk öptüğüm an... Benim ilklerim onunla gerçekleşti.


İlk görüş<
Diktatör tarafından 11.09.2011 tarihinde, 03:09 saatinde yazıldı

Ben beni söylediği anda garip hissettim kendimi.Daha önce bir kız bana beni sevdiğini söylememişti.Ayrıca 3 yıl boyunca bana diyemediğini duyduğumda çoktan onun olmuştum bile...
Kısa kısa anlatıp geçiyorum.Kendimizi tanımak için konuştuk ettik.Sonunda Pazartesi buluşmak istedi.Benim elim ayağım dolandı.Çünkü diğer konularda olduğu gibi bu da ilk olacaktı ve korkuyordum.Komik değil mi?Korktum.Ben Pazartesi'nin olmasını hiç istemedim.Ne yapacağımı bilmiyordum.Kafamda bir sürü soru vardı.Ne diyeceğim nasıl davranacağım... Off of kabus gibiydi o Pazar günü bana.Üstelik o gece uyuyamadım da.Bir iki saat anca uyuyabildim sabahın köründe dikildim ayağa.Ben sabahın köründe uyandım olacak iş değil canım!Mucize!Okula gittim.O kadar heyecanlıydım ki okulda duramıyordum yerimde.Bir oraya bir buraya koşuşturuyorum.En yakın 2 arkadaşımla paylaşmaktan başka çarem yoktu.Onlara söyledim ama pek ciddiye almadılar beni.Çünkü onlar beni çapkın zannediyorlardı.Hiç öyle biri değilim ama o izlenimi nasıl bıraktım çözmüş değilim.Neyse...
Okul çıkışı  buluşmaya gideceğimi söyledim.Söylemez olaydım!Tutturdular göreceğiz diye.Zaten bu kadar zorluk çekiyorken onların kız arkadaşımı görmesini istemedim.Çünkü biliyorum illa uyuzluk çıkaracaklar.Ama korkuyorum da.Yalnız olmak istemiyorum.Dedim ne yapacağım ne edeceğim derken ben bunlarla tartıştım.O stresle bindim otobüse Akçay'a döndüm.Sonra çok üzüldüm.Acaba ne oldu geldi mi dedim içimden.Öyle bir pişman oldum ki...
Alışveriş'e gittim baktım bana çok sitemli bir mesaj geldi: "Neredsn sn yha?"
O pişmanlık ve heyecanla poşetleri eve bıraktığım gibi geliyorum dedim ve hemen Edremit'e geri döndüm.Yolda çok karmaşık duygular içerisindeydim.Kendimi çok yalnız hissediyordum.Evet galiba bunu tanımlayabilecek kelime yalnızlık.Daha önce olmadığı kadar yalnız hissetmiştim yolda giderken.Edremit'e girdi araç ve benim gözüm saatte.Geç kalırsam son şansımı kaçıracaktım.Meydan'da indim ve durağın oraya koşar adımlarla gitmeye başladım.Bu arada sokağın en sonunu kesiyordum gözümle acaba orada mı diye.Her bir adım yaklaştığımda kalbim delicesine atıyordu.Sonuna doğru geldim yolun ve o oradaydı.Tüm güzelliğiyle beraber etrafa arayan gözlerle bakınıyordu.Beni göremedi çünkü diğer tarafa dönüktü.Arkasından yaklaştım ve Yaren diye seslendim.Evet benim yüreğim eridi yüzünü çevirip baktığı anda...
Yolda gelirken yan yana oturmuştuk.El ele tuştuğumuzda ben kalbimin atışlarını yavaşlatmaya çalışıyordum.Yanlış bir hareket sergileyeceğim diye bir kelime edemedim.Çok ama çok az konuştuk gelirken.Hele omuzuma yaslanışı... Dünyalar benim olmuştu.Akçay'a geldiğimizde beraber yürüdük ve oturduk sakin bir yerde.Gelmeden önce verdiğimiz sözlerimiz vardı.Sözümüzde durduk... Evet ben aşık oldum.




 
Başlangıç<
Diktatör tarafından 11.09.2011 tarihinde, 01:54 saatinde yazıldı

Evet herşey bundan 7 ay önce başladı.Sıkıcı ama çok sıkıcı bir Şubat haftası.O kadar sıkıcı ve iğrençti ki... Okuldan geldiğim gibi bilgisayara koştuğum günlerdi.Haftasonu gelmişti ve çok rahatlamıştım.Günlerden Cumartesi... Face'de ortak arkadaşlara bakayım dedim.Bir isim gözüme çarptı.Hiç bakmadan davet yolladım.Aradan kısa bir zaman geçmişti ve bana ondan mesaj geldi.İlk başlarda çok sinirlenmiştim.Çok dik konuşuyordu.Kendimi sorgulanıyormuş gibi hissettim.Ama ben yine de cevap verdim.Konu konuyu açmıştı.Ben ilk defa bir kızla böyle uzun bir diyalog yaşadım.İster istemez onunla konuşma isteği doğdu içimde.Uzunca bir süre muhabbet öğrendik.Mevzu aşka gelince ben tıkandım kaldım.Durumun iyi olmadığını söyledim.Kimse tarafından sevilmediğimi gibi gibi... Ama o bana belki sevildiğini anlamıyorsundur gibilerinden cevaplar verdi.Ben başta farklı düşüncülere kapıldım.Acaba o beni?Yok nereden çıkardım bunları sadece konuşuyoruz dedim içimden.Zaten birisini sevdiğini söylediğinde doğru düşündüğümü sanmıştım.Kesinlikle ben değildim o kişi.Kim olduğunu söylemesinde çok ısrar ettim.Çabalarım sonucu öğrendim nihayet.Kim mi?

Ben...


Konu bulunmamakta<
Diktatör tarafından 10.09.2011 tarihinde, 22:01 saatinde yazıldı

Bu bölümde henüz birşey yazılıp çizilmemiş.Ama bu yazılıp çizilmeyecek anlamına gelmez.Yazmak zaman alır.Sadece biraz bekleyin...



Yönetici Girişi


Bugün 1 ziyaretçi siteye giriş yaptı...

Creative Commons Lisansı
Aşkımın Sitesi by Diktatör is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
IP adresiniz:18.191.223.123 | Kullandığınız tarayıcı:Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol